Ogólny pokój zabiegowy

Utrapienie wszystkich pacjentów? To najprawdopodobniej słowa "Idziemy na badania." Nawet nie ważne przez kogo wypowiedziane, jednak same z siebie robią wiele szumu. Sam z siebie pokój był obłożony, wręcz, ilością szafek, które były ułożone pod ścianami, a także na nich. To tutaj właśnie schowana jest największa ilość leków, nie licząc oczywiście składzika, który krył się za zamkniętymi białymi drzwiami, zasłoniętymi równie białą kotarą. Obok jednej z biało-czerwonych szafek stała dość pokaźnych rozmiarów lodówka, gdzie przetrzymywano różne fiolki z zawiesinami, które później służyły jako lek w zastrzyku, oczywiście. Na ścianach prócz różnych plakatów, które soją drogą można by było, krótko określić słowami, ''medycyna", naklejona była duża karta z rozpiską leków. Była zapisana naprawdę drobnym druczkiem. Tuż obok niej widniała inna karta z wyjaśnieniem nazw różnych preparatów i ich działaniem. ...Tak na wszelki wypadek. W końcu pielęgniarki i lekarze, powinni dobrze je wszystkie znać, prawda?... Chodziło tu tylko o upewnienie się. W końcu nie chcemy nikomu przypadkowo dać końską dawkę leków usypiających. Prócz tego, ściany pokryte było kafelkami o kolorze, nieco, zgniłej zieleni. Obok niewielkiej umywalki, stał kosz na śmieci, z już użytymi strzykawkami, igłami, gazikami i tym podobnymi rzeczami. Pod oknami stał niewielki taboret lekarski, schowany pod białym, metalowym stołem. Jakby się przyjrzeć, nic nie było wyjęte na wierzch. Ani przyrządy medyczne, ani jakieś zwykłe tabletki. Wszystko było pochowane w zamkniętych meblach, do których dostęp miały tylko osoby, z kluczami.

________________________________________________________________