Drzwi z idealnie wypolerowaną tabliczką "Francis Bonnefoy"

Otworzył szufladę, z niej wyjął chusteczkę materiałową z wyszytymi jego inicjałami. Wstał i podszedł do Anglika. Tylko rozpłakanego pacjenta mu brakowało. Miał nadzieję, że 'Szanowny Pan Ordynator' nie wejdzie w tej chwili, bo biorąc pod uwagę wcześniejsza sytuację związaną z Feliksem - nie wyglądałoby to za dobrze.
- No już już, nie płacz - delikatnie otarł mu łzy. Nigdy nie lubił patrzeć, gdy ktoś płacze. Sam również starał się tego nie robić, ale wiadomo jak to jest. Czasami człowiek nie wytrzyma, dlatego też rozumiał Arthura.
- Wiesz, twój papa na pewno miał jakiś powód, by to robić... Ale lepiej o tym nie mówmy. Widzę, że mocno to przeżywasz. Powinieneś się trochę uspokoić - włożył mu chusteczkę do rąk - Twój płacz teraz już nic nie zmieni.

-Ma pan rację...-pociągnął noskiem i po chwili wysmarkał się w chusteczkę.-Ale to i tak było smutne...- zaczął mielić w palcach chusteczkę. Nagle zwrócił uwagę na dziwne literki na niej.
-Co to?

Podsunął swoje krzesło i usiadł obok niego.
- Było smutne, nie wątpię. Czasami w naszym życiu zdarzają się smutne i niemiłe rzeczy, każdy przez to przechodzi. Weź kilka głębokich oddechów, wypij jeszcze trochę herbatki i już będzie w porządku - spojrzał na chusteczkę - To? - wskazał na wyszyte znaczki - To są moje inicjały. F jak Francis i B jak Bonnefoy. Zawsze lubiłem podpisywać chusteczki w ten sposób, do tego miałem zajęcie.. - przypomniał sobie, jak siedział u siebie w domu przez kilka ładnych godzin na jednej kanapie i na każdej chusteczce tworzył te literki. A tych chusteczek to miał bardzo dużo.

Zrobił tak jak mu Pan Francis polecił. Uspokojony przyjrzał się jej uważnie.
-A ja też mógłbym taką dostać?-spytał patrząc na niego.-Bardzo proszę...-zrobił błagalną minę.

Uśmiechnął się miło.
- Oczywiście, że mógłbyś - pogłaskał go po głowie. Zapewne nie byłby w stanie mu odmówić. - A jaki kolor chusteczki byś chciał? Albo kolor inicjałów? - dopytywał się, bo chciał mieć pewność, że jego pacjentowi na pewno się taki prezencik spodoba - Zajmę się tym wieczorem, kiedy tylko wrócę do domu. Ale nie gwarantuję, że przyniosę to na następny dzień. W końcu też mam inne zajęcia.. - westchnął. Ile to razy nosi robotę papierkową do domu...

Jego oczy rozbłysły szczęściem.
-TAK!-krzyknął prawie podskakując w miejscu. Lekko zakolebał się na krzesełku i spojrzał na niego z miłym uśmiechem.-Chcę zieloną! Zielony jest śliczny prawda?

- Zielony jest piękny. Zupełnie jak twoje oczy! - powiedział spoglądając na nie uważnie. Zdecydowanie mu się podobały. - Może zrobię taką, by do nich pasowała? Chyba mam podobny odcień... - uśmiech powrócił na jego twarz. Cieszył się, że w taki sposób jest w stanie go uszczęśliwić - Mogę ci wyhaftować na niej też inne rzeczy, prócz inicjałów. Jakiegoś kota, króliczka, wzorki, co tylko zechcesz. Poczekaj chwilę! - Wstał z krzesła. Podszedł do biurka, otworzył szufladę, w której przez chwilę grzebał. Już trzymał w dłoni jasnoróżową chusteczkę. Miała na sobie wyszyte przeróżne wzory, jednak nie na całej powierzchni.
- Zajmuję się tym, gdy mam czas wolny - po chwili zniżył głos do szeptu - lub gdy słucham narzekań naszego ordynatora... - odchrząknął z uśmiechem i podał mu materiał.

Spojrzał uważnie na chusteczkę.
-Chcę zielonego króliczka z skrzydełkami!-zapalił się nagle.-I jednorożca! I kotka! I.... i...-myślał gorączkowo lekko wystawiając język.-Co może być jeszcze?-spytał zerkając na niego.